περιδρακτικός

-ή, -όν, Μ [περιδράσσομαι]

ο ικανός να συλλάβει ή να κατανοήσει («πλάσμα καὶ περιδρακτικὸν τοῡ πλαστουργοῡ... ἡ Θεοτόκος», Θεόδοτ. Αγκ.).